Absolwenci naszych szkół pedagogicznych najczęściej znajdowali zatrudnienie w szkołach powszechnych i, po II wojnie światowej, podstawowych. Jednak wielu z nich, po uzupełnieniu wykształcenia na poziomie wyższym, uczyło i wychowywało młodzież, także w szkołach średnich i wyższych. W drodze awansu zawodowego zajmowali oni często kierownicze stanowiska w szkołach, a nierzadko trafiali do jednostek nadzoru pedagogicznego.

Szeroko znane są osiągnięcia Sienniczan na niwie pracy społecznej. Dzięki ich inicjatywie i umiejętnościom organizatorskim powstał niejeden nowy budynek szkolny, internat, zespół artystyczny, orkiestra. Dzielili się swoją wiedzą i doświadczeniem zawodowym pisząc szkolne podręczniki, dyskutując w prasie oświatowej nad kolejnymi jej zmianami. Wielu działało na eksponowanych stanowiskach w ruchu związkowym polskich nauczycieli.

Warto jednak zauważyć jeszcze tych, którzy oddali się polityce i w tej dziedzinie osiągnęli szczyty. Naturalnym środowiskiem ich działania była wieś polska i w chłopskich organizacjach politycznych było ich najwięcej, ale nie tylko. Wśród Sienniczan znajdujemy ośmiu parlamentarzystów. Są to: Michał Arcichowski, Jan Woźnicki, Ludwik Suda, Paweł Edward Chadaj, Adolf Sarnecki, Franciszek Wasążnik, Alfons Erdman, Jerzy Czeszejko-Sochacki. Wszyscy byli nauczycielami, społecznikami, samorządowcami, ludźmi zaangażowanymi w budowanie i zmienianie Polski zgodnie ze swoim światopoglądem. Większość naszych parlamentarzystów sprawowała swoje mandaty w okresie istnienia II Rzeczypospolitej, kilku jednak zaangażowało się także w powojenną budowę PRL-u.

Dodać do tej listy można również Milenę Rudnycką, działaczkę ukraińską, zatrudnioną jednak w Siennicy jedynie formalnie, w czasie, gdy sprawowała mandat poselski.

Michał Arcichowski (1863-1937)

Poseł na Sejm Ustawodawczy i Sejm I kadencji II Rzeczypospolitej w latach 1919 – 1927.

Pochodził z Wólki Zamkowej w pow. Bielsk Podlaski. Nie znamy okresu w którym uczęszczał do rosyjskiego Seminarium Nauczycielskiego w Siennicy. Przyjąć należy, że mogło to być w latach 1875-80, w okresie nasilonej rusyfikacji. Po ukończeniu szkoły, w 1880 r. rozpoczął pracę w zawodzie nauczyciela. Za swoją działalność społeczną i związkową był szykanowany przez władze rosyjskie i niemieckie.

Do Sejmu Ustawodawczego dostał się z listy Polskiego Komitetu Wyborczego Powiatowego w okręgu wyborczym nr 34 w Bielsku Podlaskim, a w ławach sejmowych zasiadał w klubie parlamentarnym Związku Sejmowego Ludowo-Narodowego. Interesowały go sprawy oświaty i gospodarki wodnej. Natomiast do Sejmu I kadencji został wybrany z listy Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej w okręgu nr 4 w Ostrowi Mazowieckiej. Pracował w komisji petycyjnej, oświatowej i w komisji robót publicznych.

Jan Woźnicki (1881-1945)

Poseł na Sejm Ustawodawczy w latach 1919-1922 i Sejm II kadencji II Rzeczypospolitej w latach 1928-1930 oraz Senator Senatu RP I i III kadencji w latach1922-1927 i 1930-1935. Mianowany posłem do KRN w 1945 r., nie objął mandatu.

Pochodził z Nieszawy. Do siennickiego seminarium uczęszczał w latach 1896-99. Po uzyskaniu dyplomu, rozpoczął pracę w zawodzie nauczyciela i jednocześnie działalność społeczną w Polskiej Macierzy Szkolnej.

Do sejmu Ustawodawczego wszedł z listy PSL „Wyzwolenie” i pełnił w nim funkcję sekretarza klubu. Podczas wojny polsko-bolszewickiej został wybrany członkiem Rady Obrony Państwa. W wyborach w 1922 r. z list państwowych PSL „Wyzwolenie” dostał się zarówno do Sejmu i do Senatu.

W latach 1928-1930 był ponownie posłem z ramienia PSL „Wyzwolenie”, pełniąc funkcję wicemarszałka Sejmu, a w latach 1930-1935 ponownie został senatorem.

Po II wojnie jako członek Stronnictwa Ludowego został posłem do Krajowej Rady Narodowej. 

Ludwik Suda (1883-1947)

Poseł na Sejm II kadencji II Rzeczypospolitej w latach 1928-1930.

Pochodził z Latowicza. Siennickie Seminarium ukończył w 1902 r. i rozpoczął pracę w zawodzie nauczyciela. Prędko wciągnął się do walki o polską szkołę, był uczestnikiem słynnego zjazdu nauczycieli w Pilaszkowie w 1905 r., uważany jest za współtwórcę powstającego ruchu ludowego.

W 1926 r. Politycznie działa w Polskim Stronnictwie Ludowym „Wyzwolenie” i z listy tej partii zostaje wybrany posłem w 1928 r.

Paweł Edward Chadaj (1896-1964)

Poseł na Sejm II kadencji II Rzeczypospolitej w latach 1928–1930, do Krajowej Rady Narodowej (1946–1947) oraz na Sejm Ustawodawczy Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1947–1952.

Pochodził z Drążgowa w pow. ryckim. Absolwent siennickiego seminarium z 1914 r. Rozpoczął pracę w zawodzie nauczyciela i szybko dał się poznać jako działacz ruchu ludowego oraz kółek rolniczych.

W 1928 został wybrany posłem na Sejm II kadencji z listy PSL „Wyzwolenie”. Pełnił w nim funkcję jednego z sześciu sekretarzy.

W 1946 r. uzyskał mandat posła do Krajowej Rady Narodowej, był przewodniczącym komisji spółdzielczości, aprowizacji i handlu. W 1947 r. wszedł do Sejmu Ustawodawczego z listy PSL w okręgu Chełm.

Adolf Sarnecki (1898-1960)

Poseł na Sejm IV i V kadencji II Rzeczypospolitej w latach 1935-1939.

Pochodził ze Szreńska pow. płocki. Uczęszczał do Siennickiego Seminarium Nauczycielskiego w latach 1913–1915. Szkoły nie ukończył.

W 1935 został wybrany do Sejmu RP z okręgu 51, obejmującego Nowogródek, Szczuczyn i Słonim, z listy państwowej, rekomendowany przez Związek Nauczycielstwa Polskiego. Był członkiem Rady Naczelnej Obozu Zjednoczenia Narodowego. W Sejmie działał w Komisji Oświatowej i Komisji Wojskowej. Ponownie zdobył mandat poselski w listopadzie 1938 r. kandydując z listy OZN. Szczególnym jego zainteresowaniem cieszą się sprawy szkolnictwa powszechnego i budowy nowych szkół.

Franciszek Wasążnik (1898-1992)

Poseł na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej II, III i IV kadencji w latach 1957-1969.

Pochodził z Majdanu, wsi pod Siennicą. Do siennickiego seminarium uczęszczał w latach 1912–1916. Rozpoczął naukę jeszcze w szkole rosyjskiej lecz został absolwentem Królewsko-Polskiego Seminarium dla Nauczycieli Ludowych.

Trzykrotnie wybierany do Sejmu PRL w okręgu wyborczym w Łomży z rekomendacji Związku Nauczycielstwa Polskiego. Jako poseł pracował w Komisji Oświaty i Nauki i w Kole Posłów Bezpartyjnych. Aktywnie uczestniczy w procesie legislacyjnym ustaw dotyczących ochrony zdrowia, opieki państwa nad dobrami kultury i oświatowych.

Alfons Erdman (1886-1943)

Poseł na Sejm Ustawodawczy oraz I i V kadencji II Rzeczypospolitej, a także senator II kadencji.

Był profesorem historii w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Siennicy w latach 1916-17. Pochodził z Grodźca pow. kaliski.

Do Sejmu Ustawodawczego wszedł z listy PSL „Wyzwolenie” w okręgu wyborczym nr 27 w Pińczowie, pracował w komisjach: administracyjnej (zastępca przewodniczącego), konstytucyjnej, oświatowej oraz spraw zagranicznych. W Sejmie I kadencji, z ramienia PSL „Piast” działał w komisji administracyjnej i spraw zagranicznych; W latach 1928–1930 był senatorem i pracował w komisjach oświaty i kultury (sekretarz) oraz prawniczej (sekretarz). Natomiast w Sejmie V kadencji, do którego dostał się z listy OZN pracował w komisjach: administracyjno-samorządowej (wiceprzewodniczący) i budżetowej. Był wybierany do sejmowych komisji specjalnych.

Jerzy Czeszejko-Sochacki (1892-1933)

Poseł na Sejm I i II kadencji II Rzeczypospolitej w latach 1922 – 1930.

Był profesorem historii w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Siennicy w latach 1918-19. Pochodził z Nieżyna. W Siennicy szybko dał się poznać jako bardzo aktywny organizator ruchu robotników rolnych.

1921 r. i wstępuje do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, od razu przyjęty do Komitetu Centralnego. Posłem został w 1926 r. po zrzeczeniu się mandatu przez więzionego wtedy innego działacza komunistycznego. Wybrany posłem II kadencji, w 1928 r., został pozbawiony immunitetu poselskiego i wyjechał wówczas z kraju, by oficjalne zrzec się mandatu w 1929 r.

Milena Rudnycka (1892-1976)

Poseł na Sejm II i III kadencji II Rzeczypospolitej w latach 1928 – 1935.

Ukraińska działaczka polityczna i społeczna, nauczycielka szkół średnich i wykładowca na Wyższych Kursach Pedagogicznych we Lwowie, także dziennikarka. Do Siennicy przeniesiona służbowo, nie podjęła pracy, urlopowana z powodu sprawowania mandatu poselskiego.

W Sejmie była członkiem komisji oświaty i spraw zagranicznych.